Trabajando, finalmente
Door: Anne-Carlijn
Blijf op de hoogte en volg Anne-Carlijn
25 Juli 2007 | Venezuela, Mérida
zoals de titel misschien wel duidelijk maakt hebben Barbara, Ramona en ik eindelijk onze eerste werkdagen erop zitten!
Maandag hadden we onze eerste werkdag, en zoals ik al verteld had was Jenny met ons meegegaan om even met de buschauffeur te praten. Waar we trouwens al de nodige overredingskracht voor nodig hadden, want ze had het zogenaamd weer erg druk en etc etc. Maar goed, uiteindelijk waren we bij de bushalte, en hebben we de bus genomen met exact hetzelfde bordje als vorige keer. Verschil was alleen dat deze wel de goede kant opreed, waardoor Barbara en ik nog steeds niet snappen wat er vorige keer is misgegaan. Maar anyway, na een busrit van ongeveer een halfuur, ditmaal langs een wel bekende weg.
Rond een uur of half 3 kwamen we bij het tehuis aan, Mi Refugio Abansa. De kindjes herkenden ons nog, en leken ook blij ons te zien. Wat minder enthousiast waren de medewerkers zelf. Ze bleven gewoon op de bank zitten toen we binnenkwamen en toonden ook geen enkele interesse. Uiteindelijk hebben we zelf maar gevraagd of er iets was wat we konden doen. Gelukkig waren er genoeg klusjes dus al snel waren we allemaal wel bezig.
Het gebrek aan enthousiasme van de 'leiding' werd helemaal goedgemaakt door het enthousiasme van de kinderen. Ze vinden het heerlijk om aangehaald te worden en genieten van elk spelletje en elke aai over de bol. Het klinkt nou misschien alsof ze zielig zijn, maar dat zijn ze helemaal niet. Ze hebben het heel prima daar, en het ontbreekt ze ook aan niets, maar net zoals alle kinderen vinden ze aandacht en liefde en (wilde) spelletjes gewoon heerlijk. Ze willen dat je ze Engels leert, je hoort constant 'wan, twoe, trie' om je heen, en hebben dolgraag dat je ze Engelse liedjes en woordjes leert.
We hebben er nu 2 dagen opzitten, en het bevalt tot nu toe erg goed. De kinderen lijken iig erg blij te zijn dat we er zijn, er wordt uitgebreid geknuffeld als we weggaan, en we moeten beloven dat we weer terugkomen de dag erna. Zoals het er nu uitziet zijn Bar en ik(Ramona heeft nog wat extra lessen en daardoor wat minder mogelijkheid elke dag mee te gaan) de resterende 1,5 week daar aan het werk. Aanstaande donderdag zou een snipperdag kunnen zijn, want we denken erover dan naar de Hot Springs in Tabay te gaan, een dorp in de buurt.
Verder gaan we zaterdag paardrijden en mountainbiken, en we willen ook nog graag gaan zwemmen ergens. De dierentuin en de daar in de buurt liggende Botanische Tuin moet ook nog gedaan worden. Al met al veel dingen en weinig tijd. Maar dat komt wel goed, hoe meer dingen hoe beter haha. Ik laat snel weer wat horen, mocht er wat boeiends gebeuren.
Groetjes! Anne-Carlijn
-
25 Juli 2007 - 15:48
Bar:
tnx dat ik je fotos mag jatten!!!! :D xxxx -
25 Juli 2007 - 15:51
Anne-Carlijn:
Vooruit dan maar haha -
31 Juli 2007 - 12:57
Anke Lindhout:
Hoi meissie,
zit er zelfs voor jou nu bijna op begrijp ik. Hoop dat je de laatste dagen nog veel plezier beleeft en lekker kan werken in jullie kindertehuis. Ben je er nog achter gekomen waarom de leiding zo weinig enthousiast was?
Het klinkt allemala wel geweldig leuk; het moeten prachtige ervaringen zijn en het Spaans zal je vast wel goed beheersen nu.
Wij hebben net een heerlijke zeilvakantie gehad in Z-Frankrijk. Even helemaal zon, zee en wind gehad. Nu schommelt de kant nog wat maar dat wordt al minder. Moet wel weer erg wennen aan thuis zijn; mis het geklots en de prachtige uitzichten over zee, steeds wisselend afh v zon- of maneschijn.
Tot ziens/horens/mails, hartelijke groeten, Anke.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley