Nieuwjaar, project

Heey allemaal,

het is weer heel erg lang geleden, maar hierbij dan eindelijk weer een update. En het wordt waarschijnlijk een uitgebreide haha. Nieuwjaar was erg leuk, niet bruisend, maar wel erg leuk. 's Middags kregen Tommie en ik te horen dat het hier elk jaar traditie is om met de familie samen te komen en verkleed te gaan met nieuwjaar. Dus met wat kledingruil en creativiteit waren we uiteindelijk allebei verkleed. Tommie(heeft lang haar en baard) als Jezus, in een groot wit laken en een door mij gemaakte bloemenkrans(doornen waren niet zo makkelijk te vinden) op zijn hoofd. Ik was als een soort kruising tussen Alladin en een woestijnruiter, met Tommie's Alladin-broek aan en een sjaal om mn hoofd.

Zowel de voorpret als de avond was erg grappig, der liepen prinsessen rond, Hugo liep in een bloemetjesjurk rond, en er liep een oom rond verkleed als Schotse monnik. We hadden eigenlijk verwacht om de hele avond te blijven, maar om een uur of half 11 taaiden we af om thuis nog wat te kaarten. Zoals ik al zei, een erg bruisend nieuwjaar op het platteland. Om 12 uur elkaar omhelzen, champagne, en daarna.. de nieuwjaarsduik! Tatenda(William), Stephanus(zoon van Heidi en Hugo) en ik zijn om half 1 's nachts het zwembad ingedoken, wat nog heerlijk warm was.

2 dagen daarna, donderdag 3 januari, ben ik op het project begonnen. En het is eigenlijk alles wat ik, en wat men ervan kan verwachten. Ik zal proberen te beschrijven hoe het er aan toe gaat. Tommie, Zizipho(de kokkin) en ik liften 's ochtends vanaf Merwenstein naar Bonnievale, vanaf waar we naar het project lopen. We zijn er meestal rond een uur of half 9. Meestal zijn er dan al wat kinderen. Officieel krijgen ze om 9 uur pap, maar dat loopt meestal wat uit. Voordat ze de pap krijgen moeten ze hun handen wassen. De kleine kindjes(tot een jaar of 7,8 ) eten apart van de grotere kinderen. Soms is er niet genoeg, en eten wij(de staff) niet.

Na de pap wordt er gespeeld, er is een bal, er zijn wat boeken, kinderen spelen onderling spelletjes. Wij spelen mee, letten erop dat de kinderen niet te ruw spelen, en proberen een onderscheid te maken tussen de echt en nep huilende kinderen. Ik heb sinds vandaag geprobeerd om babydoekjes te introduceren om de kinderen na de pap mee het gezicht schoon te maken. Zakdoekjes zijn hier een overbodig iets(schijnbaar), dus aangekoekte snotneuzen en zand en weetikveel wat op gezichtjes is geen uitzondering.

Rond een uur of 12,1 krijgen de kinderen warm eten, waarbij ook weer geldt dat als er te weinig is, wij wat minder of niet eten. Probleem is dat moeilijk te voorspellen is hoeveel kinderen komen, het gemiddelde ligt(voorzover ik heb geziend) tussen de 30 en 40. Zeker vandaag, toen het alleen Tommie en ik was, is dat zwaar, om al die kinderen bezig te houden.

De kindjes hier zijn geobsedeerd(en dat bedoel ik letterlijk) door mijn haar, deels omdat het steil is, en deels om de kleur. Dus mijn haar wordt constant geaaid, ook door de oudere jongens. Ook pakken ze vaak je benen vast, en aaien ze je kleren. Wat resulteert in smerige kleren na 1 dagje dragen. En een hoofd vol met klitten en 2 keer zo weinig haar.

Met het liften hebben we tot nu toe mazzel gehad, steeds op de heenrit door gasten van Heidi gebracht, die ook wilden kijken. En op de terugweg werden we vaak door Conny naar Bonnievale gebracht, van waaruit we tot nu toe steeds vrij makkelijk een lift konden krijgen. Morgen is de eerste keer(voor mij) dat we echt afhankelijk zijn van een lift naar Bonnievale, dus staan we om 7(!) uur al langs de weg.

Dus nu is het echt bedtijd, nadat ik er wat foto's op heb gezet. Ik schrijf binnenkort wel weer.

Groetjes, Anne-Carlijn